Życiorys Stefana Kardynała Wyszyńskiego

Sługa Boży Stefan Kardynał Wyszyński urodził się w Zuzeli koło Łomży 3.07.1901 r. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych w roku 1924 przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1925 – 29 studiował w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim prawo kanoniczne i katolicką naukę społeczną. Doktoryzował się w 1929 r. Następnie w latach 1929 – 39 był redaktorem naczelnym czasopisma „Ateneum Kapłańskie”. Podczas wojny jako znany profesor – społecznik był imiennie poszukiwany przez Niemców. Ukrywał się m.in. we Wrociszewie, w Nasutowie k. Lublina i w Laskach pod Warszawą.
W okresie Powstania Warszawskiego pełnił obowiązki kapelana grupy „Kampinos” AK, działającej w Laskach i okolicy oraz szpitala powstańczego w Laskach. W 1946 r. papież Pius XII mianował go biskupem lubelskim, a w listopadzie 1948 roku Metropolitą Gnieźnieńskim i Warszawskim, a tym samym Prymasem Polski. Dnia 30 czerwca 1952 r. otrzymał kapelusz kardynalski. Nie mógł jednak pojechać do Rzymu, ponieważ nie otrzymał paszportu.
Osiem miesięcy później (25.09.1953) został aresztowany i wywieziony z Warszawy. Przebywał kolejno w Rywałdzie Królewskim koło Grudziądza, w Stoczku Warmińskim, w Prudniku koło Opola, w Komańczy w Bieszczadach. Dopiero w ostatnim miejscu internowania zostały złagodzone rygory. Właśnie tam napisał tekst odnowionych Ślubów Narodu (wygłoszone na Jasnej Górze 26.08.1956 roku jako Jasnogórskie Śluby Narodu). Dnia 26. 08.1956 r. Kard. Wyszyński został uwolniony. Wrócił do Warszawy. W latach 1957–65 prowadził Wielką Nowennę przed Jubileuszem Tysiąclecia Chrztu Polski – niezwykłe, narodowe rekolekcje, które były jednocześnie aktem zawierzenia Polski Maryi. W latach 60-tych czynnie uczestniczył w pracach Soboru Watykańskiego II, na jego prośbę również Ojciec Święty (21.11.1964) mianował Maryję Matką Kościoła. Ważnym zadaniem w jego programie pracy była troska o chrześcijańskie ułożenie kontaktów między polskim i niemieckim narodem. Wielkim krokiem ku pojednaniu było orędzie biskupów polskich w liście do biskupów niemieckich, zawierające historyczne zdanie: „Wybaczamy i prosimy o wybaczenie”.

Kard. Wyszyński był niekwestionowanym autorytetem moralnym, duchowym współtwórcą przemian społecznych, które doprowadziły do upadku komunizmu. W latach 1980-81 wspierał i chronił przed zagrożeniami rodzącą się „Solidarność”.

Stefan Kard. Wyszyński zmarł 28.05.1981 r. Manifestacyjny pogrzeb 31 maja 1981 r. stanowił najwłaściwszą ocenę jego działalności.
Najlepiej charakteryzują go słowa papieża Jana Pawła II: „Takiego Prymasa Bóg daje raz na 1000 lat”.
W 2001 roku – w stulecie urodzin – w Rzymie rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.

Na podst. materiałów z Internetu oprac. B. Studniewska, nauczyciel bibliotekarz

Kwintesencją bogatego nauczania Prymasa mogą być słowa zachęty do młodzieży zgromadzonej w Warszawie
16 sierpnia 1970 r.:
„Droga młodzieży! Jeśli umiesz patrzeć w przyszłość – a my jesteśmy Narodem ambitnym, który nie chce umierać! – musisz sobie postawić wielkie wymagania. Musisz wychowywać się w duchu ofiary i do ofiar się uzdalniać. Może bowiem przyjść taka chwila, w której tylko ofiarą będzie można zagwarantować wolność Ojczyźnie!”